Ama ben seni tarlalarından kokladım. Hiç anlattığın gibi çiçeklerin yoktu. Yanaklarındaki allar gıda boyası mı? Yoksa sesine gülücük mü kondurdun?
Ama ben senin girdaplarında dolandım. Beni içine çeken anaforların yoktu. Hiç söylediğin gibi değildi yokuşların. Çıkmak çok kolaydı, çok kolaydı.
Ferhunde ablalar da bana katılıyor. Karşı komşudan haber yok aylardır. Kiracının kedisi de pek tatlı. Seni andıran şeyler bunlar, yıllardır.
Yoksa ben biraz kafa mı açıyorum? İnan ki bu defa çirkeflik yapmıyorum. Adı leyla olanlara, adı mualla olanlara davrandığım gibi davranıyorum. İnan hiç sıkıntı çıkarmıyorum.
Bana köpeğinden fotoğraf at ara sıra. Sanmıyorum ama bir gün instagram falan açarsam, milyonlarca takipçim olmasa da, beni takip etmeyi unutma. Adımı matmazel sardunyanın çığlığı koyacağım. Whatsap’tan bildiririm sana.
İstesen de inemezsin zaten evimin yokuşlarını. Ben alışkınım yağmurda ıslanmaya, sen topla tasını tarağını. Giderken komodinin üstünde göreceksin gerçeklerini. Hayatın bi bakmışsın zehir gibi…
Anladığında en çok gübrecilere
söveceksin. Organik tarımı sen de destekleyeceksin. Balinalara özgürlük, marinadaki
yatlar hiç. Sonunda çadır kurup kampa gideceksin. Beni en çok göl kenarında
yıldız seyrederken düşleyeceksin…
