O kadınlar… Hani
sizin bilmediğiniz… Herkes uykudayken, fısıltıyla konuşan; hiçbir zaman
bilmeyeceğiniz… Aslında yokturlar… Böyle bir sevmek görmediğiniz… Köşe
başlarında umutturlar… Asla izin vermediğiniz… Annenizden doğmamış
kız kardeşiniz… Hatırladıkça, ağlamamak için, “anne, çay koy da içelim”
dediğiniz… O kadınlar… Yağmur yağar mı diye göğe bakanlar… Hani içinize koyup
beslediğiniz… “Bir sevmek hangi lügatte tanımlanır hocam” diye seslendiğiniz…
Cevabı yalnız sizin bildiğiniz… O kadınlar… Gökyüzünden mavi papatya sarkıtıp,
gece çanlarına kuş cıvıltıları ekler, sabaha kadar uyumazlar…
28 Mart 2015 Cumartesi
17 Mart 2015 Salı
Zaman Tutulması...
Biz gideriz biz gideriz durmayız
yerimizde. Dağlar gider yollar gider kavuşur seven sevdiğine. İstedikleri kadar
izmarit yaksalar saman alevlerinden saf katran buluruz. Biz güleriz biz severiz
değince gözlerimiz gözlerimize…
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)