Hanımeli Bir Kız

Biz şimdi bir okyanusun başındayız. Dalgalar beyaz daha martılar köpük. Daha ne yolumuz var sevdiğim daha ne günlerimiz. Bir günümüz var mesela ellerin güz gibi. Bir günümüz sıcacık ilkbahar. Bilirsin ben giderken hep sevilmişimdir. Bu defa sırf sen “kal” dedin diye sevdiğim, hayatımda ilk kez bir kız için, kalıyorum. Sahi, sen gideceksin ya, giderken de güzel olursun elbet. Biz sevdamızın rengini hanımellerine boyadık sevdiğim. Adımız, kokumuz hep hanımeli. Saçlarında kral tacın hanımeli. Gözlerinde ateş gibi bir hanımeli. Yazmak istemiyorum seni sevdiğim. Yaşamak varken, yazmak zaman kaybı. Çekip arabayı o tenha yolda, dikenlerin arasından geçip sana hanımeli toplamak istiyorum. Sırf sen gül diye, sırf sen mutlu ol diye. Ve sırf sen “kal” dedin diye sevdiğim, kalıyorum.