Osmancooooooooooooooooooooooooooooooooooooo

Bu bir mutluluk yazısıdır…

Üstelik ben aylardır bir Osmanco yazısı yazmaya karar verip her defasında vazgeçmişken… Üstelik daha birkaç gün önce Osmanco’ya özlem yazısı yazmışken… Hani tesadüflere inansam tesadüf diyeceğim ama alakası yok… Gene bir gece sürtmesinin ardından eve dönerken, evimden yaklaşık bir km uzakta bir kedi taklalar, parendeler atarak ve daha önce hiçbir insanda dahi duymadığım samimi miyav’larla bacaklarıma sürtündü. Bir de bakayım bizim Osmanco olmasın mı… Ulan dedim, hayat şimdi daha güzel. Bir kilometreyi birlikte yürüdük. Yolun başlarında bir kedi Osmanco’yu kovaladı. Bizimki dört nala kaçtı tabi. Dedim, bu kesin Osmanco… Kavgayla dövüşle işi olmaz bizimkinin. Sevdi, sevdirdi derken… Hayat diyorum, şimdi daha güzel… Hayat diyorum, şimdi çok daha güzel…