Tut ki elim üşüdü, sana martılardan çiçekler dermiş gelmişim. Sabaha kaç kişi kaldık şuracıkta. Tut ki günlerden çarşamba, bahara meylediyor martılar da.
İçimde garip bir Haziran. Seni ilk kez görmenin akşamında, hüzünler güpegündüz dağılıyor. Mis kokusu bırakıyor damağımda.
Hadi bir şiir seç penceremden. Tüm güzelliklerin ortasında, sana şarkı yazmanın hazzıyla, girdabında büyüsün gazellerim.
Ben sokağın başını bulamayan adamım. Tut elimden çıkar beni saçlarına.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder