Sevdiğim, Ben Şimdi Küçük Bir Şehirde Seni Düşünmekteyim

Yanına gelip kokunu alıp sana dokunmadan gitmek koydu be leyla. Aşıkları herkes sever derdin, doğruymuş. Ben izin istedim kalktılar, hemen oturdum bankımıza. Biliyor musun, resmini denizin dalgalarına çizmişler… Senin işindir kesin. Gelince hasret gidereyim diye sen çizdirmişsindir…

Bu sana yazdığım 13. yazı. 13’ü hatırladın mı leyla? Sen hiç unutmazsın ki…

Bir alo be leyla… Çok şey değil, yapmadığın iş değil. Bak gel demene gerek yok. Sen alo de, ben tamam der atlar gelirim. İşi, gücü, 25 yıllık yorgunluğu, hepsini bırakır gelirim. Ufak bir yayınevi açarız. Kendimiz yazar, kendimiz yayımlarız. Yanında da bir kafe. Bütün kahveler bedava. Bütün müşteriler leyla… Ediyle diana bile kafe açmış, özendim be oğlum. Dominostan pizza söyledik miydi, değmesinler keyfimize… Benim malda mülkte gözüm yok. Dizinin dibinde bir minder yeter bana…

Saçlarını kestirmedin dimi leyla? Onlar uzamalı. Onlar hep uzamalı…

Ben sevdiğine sevdiğini söyleyebilen biri değilim. Bir arkadaşım sordu, seviyor musun dedi, evet dedim. Evet desem ne hayır desem ne. Dil söylemiş susmuş ne farkeder. Kalp ne diyor kalp ona bak sen. Bak bunlar hep senin lafların…

Bir arkadaşım da bana salyangoz dedi. Sen kelebeğin kanatlarından salyangoz doğurtan kadınsın. Doğur beni leyla. Kanatlarının altında kalayım öylece.

En güzel yerin mi? Omuzların mı? Onu anlatamam leyla. Gelince göstersem olmaz mı?

Hadi be leyla! Bir alo be! Bak tir tir titriyorum. Ağrı gelmeden gel. Sarıl bana hepsi geçer.

Hem hak dediğin üçtür be leyla.

Bir alo daha…

Bir tavla daha…

Sonra hep tavla daha…