Melokostantronik bir hiç yıkım
sessizlik aşinası gözlerin buğusunda üç damla höpürtülü seslerle konan
göktaşının analojik perspektifi… Sağdan girer: “hey ya mola, where are your
poetic sclawbouler parpmatic?” Soldan çıkar: “Ebentriptic yıkılamorjist
nevalangelist kıprışımların ta gözüneko.”
Sazınıza merhem damlatsam geçer mi
kalp kırıklarınız hey soyka?
Gitarıma tel söktüm peşin söyle
benden ne garip bir abluka?
Hadi gel seninle şehri gezelim. Bu evleri
bu evleri bu evleri de atlamayıp tek tek seçelim. Aha burası da bizim bahçemiz
olsun. Ne de güzel eser akşamüstleri.
Kor yanar canar gibi boğumluk
saykolar titreşimli kalıntılar Helenistik. Alıp gitmelik sevip gitmelik hep
gitmelik.
Şarkınıza şiir okusam bari benim
kirpiklerim ıslansın hey soyka?
Oku da adam ol bari baban gibi eşek
olma.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder