20 Ağustos 2014 Çarşamba

Bir Damlanız Var mıdır Yaşamak Hey!


Hayat, ucuz parfüm kokusudur…

Susuyorum susuyorum ardı sonu leyl. Bağırıyorum yukarıdan aşağı incecik gece. Bir damlanız var mıdır yaşamak hey! diyorum. (Yaşamak, ucuz parfüm kokusudur çingenenin.) Takriben ucu bucağı zulmet bir yedi gibi duruyorum. Leylin gözlerinde vel fecri okuyorum. Susuyorum susuyorum yaşamak hey! Senin dediğin gibi yapıyorum.

Denizin kıyısı çöplük bir martı. Kanadımı senin kanadına sarmışlar. Sarmal üçgen dehlizlerde yudumsu içmeler sessiz. Bir çığlık koparmışlar, alıp sesine katmışlar. Dalgaların başımdan aşağı (aşağı yukarı) zulmet. Mavi kirpiklerine rimel sürmüşler. (Kirpiklerin, taze badem çekirdeğidir hayatın.) Şaşmışlar şaşırmışlar yaşamak dur! Bir adım geri, eller havaya.

Çalıların arasından bir hışımla peh peh… Seni atıyorum dönüp alıyorum en nefes. Sen girdabına merhem sürüyorsun, aşağı yukarı yıkılgan. Yaralarım diyorum, (yaralarım, geri kalmış köyleridir hayatın.) su, yol ve ekmek. Bir dilim yüreğinizde sızı var mıdır hey! diyorum. Var mıdır sizde, bende olmayan yaşamak! Açıp çeyizime bunu da koyuyorum. Bunu da koyuyorum ardı sonu titrek, sonu ardı ıslak.

Ben bilinmez sulara akıyorum elveda! Amazon aslanları, zeynalar ve herkül. Tadına kim varmış boşlukta ok atmanın? Hera, pegasus ve zeus. Bundan daha güzel yalanınız var mıdır hey! (Yalan, taze badem çekirdeklerine ucuz parfüm sıkmaktır.) Zerre yanılgıyımdır şimdi gün ışıklarına. Nereden gelip kopuyorum, nasıl olsa ölüyorum, en çok da susuyorum susuyorum ardı sonu leyl. Gecenin karanlığına kitap okuyorum, gecenin aydınlığına kitap oluyorum. En çok da susuyorum susuyorum yalnızlık! (Yalnızlığın göbek adı sensizlik.) Şairane mısraları içiyorum tek yudumda.

Dolunay matem rengi bir kızılla şimşek şimşek çöküyor. Fernando, ciğerine nakşettiği ince hüzzamı bir çırpıda döküyor. Kirli sarnıç masallarında şeyim başlıklı kız şimdi kocakarı. Yanılgı zindanlarında eski dünya yenisi nakarat, doğudan gelen sesi bastırıyor. Orta ve batı dünya susuyor susuyor yaşamak hey! diyorum. (Yaşamak, susmaları duymazdan gelmektir.) Duymuyorum…


En son Turist Ömer oluyorum “Aman ey!” diyorum yaşamak hey! anlıyor musun?

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder