Yakın da olsa uzak da olsa bilirsin bir Tuco var...

Bir insan nasıl bu kadar naif olur, bu kadar naif olup da yaşamayı nasıl başarır sorusu Tuco seninle ilgili çözemediğim şey bu..

Aslında biliyorum tabii senin de vardır türlü türlü hallerin ama işte hani bazen “insanlar bunu nasıl yapıyorlar, bu insanlar bunu nasıl yapıyorlar” diye serzenişlerin oluyor ya ki çoğunlukla kısa otobüs yolculuklarımızdır bu sohbeti yaptığımız yerler. İşte orda hepimiz bilsek de insanlar bunları yaparlar, senin serzenişinin hakikiliği beni vuruyor evet diyorum ya insanlar bunu nasıl yapar…

Sonra sen bir gün geliyorsun elinde benim aylardır aradığım bulamamayı kabullendiğim kitapla, bunu herkesin yapması bir şey senin yapman başka bir şey, çünkü sen oradasın bunu yaparken hiç yapmamış gibi olansın. Bir insan birilerine uzakken de bu kadar naif olabilir mi, olur. Hiç tanımadığı insanlar için konuşulurken bu kadar kendine kızar mı, Tuco bi insan bi insanı hep güzel anar mı, anar J

İyi ki doğmuşsun, iyi ki tanışmışız! Sen gibi insanlar yakın da olsa uzak da olsa insana umut veriyor, şimdiye kadar çoktan yok yahu demişsindir de öyle öyle…

NOT: Bu yazı doğum gününden çok çooook önce bahsi geçen “bu insanlar..” muhabbetlerinden birinden sonra yazılmış, daha yazılacak çok şey için saklanmış fakat doğum gününün aniden gelmesi ve Ebi’nin işe gitmek zorunda olması nedeniyle öylece, böylece konuvermiştir, diyemediklerimi de dedim sayın.