31 Ekim 2014 Cuma

misafirin gidişi II

dünyanın ağır misafiriyim
heyecanla telaşla beklenen
gidişim bir hafiflik verecek
eşya eski yerine dönecek
en rahat koltuğa annem
bırakıverecek kendini biliyorum

2 yorum:

  1. bir tat bıraktı içimde bu tek başı mamur dizeler... hani böyle sebepsiz bir heyecan uyandı içimde, dönüp dönüp okudum... ne anlatıldığını tam olarak kavrayamasam da kopuk, kesik cümlelerin arasında kendimce bir şeylere ulaştım... anlat deseler anlatamam niye sevdim şimdi ben bu şiiri ama şiirin bıraktığı tadı anlatayım iyisi mi.
    böyle az ekşi, biraz mayhoş, şekerli ama baymayan bir tat... ne zaman iyi şiir okusam hep damağımda uyanan tat...
    seviyorum seni adınısenkoy, bir de seni anlamak için şiirin iyisinden anlıyor olmak gerektir diye de düşünüyorum. bir de kadrini bilmek şiirin, senin kadrini bilmek de demektir. bir de gözlerinden şiirsiz geçilemez mevzuu var ki başlı başına bir yazı konusu...

    YanıtlaSil
  2. Şiirin hemen ardından Molly'nin yorumunu okuyunca insan tam kavrayamadığı bir bütünlüğe ulaşıyor sanki, biz hep böyle kalalım, hiç değişmeyelim. Yazdıklarımın şiirle hiç alakası yok biliyorum ne bileyim öyle işte sizi seviyorum...

    YanıtlaSil