25 Ağustos 2013 Pazar

gönül dağı

Gönül dağı demişsiniz siz ama daha çok gönlü dağlayan bir şarkı (türkü) olmuş bu.
Söyleyen de Pinhani. 
Hani Kavak Yelleri vardı, yüzyıla yakın sürdü. Hani her fragman geçişinde Pinhani çalardı hele bi gel derdi, ya da bir anda bir anda bir anda!
Sıkılmıştın tabi o sıklıkta bu sese maruz kalmaktan, çünkü popüler müzisyenlerden pek de farklı sayılmazlardı hani. Ayrıca diziyle beraber fazlaca popüler kültür de olmuşlardı. 
Belki onların istediği de bu değildi gerçi, ama kaçamadılar dünyanın kötülüklerinden.
Para lazım para, herkese lazım o.
Evet o geceye kadar düşüncelerin böyleydi belki, ama herkes hata yapar, 
önemli olan dönüş yolunu bulabilmektir bir gün Romalı. Pardon Moralı!
Aslında hiç de sandığın kadar popüler kültür değillermiş baksana,
kim kaldı o eski romantiklerden şunun şurasında.
Müziğe gönül vermek zaten oldukça değerli bir ifade biçimiyken, sen kalk grubuna büyük dedenin şiirlerinde kullandığı mahlası ad olarak koy. 
Ah o dedeler ve torunları. Dünya belki de sizin sayenizde güzel.
Ve içimizde kabaran bir adet "herşey binip gitmemiş uçurtmalara demek ki" sevinci.
Sonuç olarak öyle bir çırpıda söyleyivermelik bir pinhani de değiller yani, Pinhâni'ler. 
Ağırlar, duygulular, alçakgönüllüler, biraz aşık olabilirler
(biraz da kilo almışlar son senelerde, sonra saçlar da uzamış...)
Size saygıda kusur etmem bundan sonra abiler, büyüksünüz.






Hiç yorum yok:

Yorum Gönder