O Yazı Başlık Hak Ediyor Ulan!

Biz o otobüse çok bindik yazar hanım. Dillere düşmesin diye adını zikretmemiş olabiliriz ama biz o otobüse çok bindik. O durakta çok bekledik. Kimimiz, ötekimiz gidecek diye, kimimiz belki gelir diye bekledik.

Övünmek gibi olmasın, otobüse de o durağa da ihtiyacımız yok. Falancı durakta inecek var deyip otobüsten inmişliğimiz ve gerisin geriye yürümüşlüğümüz var bizim. Hey yavrum hey…

Şiir, sevmeyi meşru kılan yollar sunmaz yazar hanım, orda yanlışınız var… Sevmek eylemi, şiiri meşru kılar. Aslolan şiir değil sevgidir. Ve o sevgi öyle bir sevgidir ki, şiire ihtiyaç duymaz hayata tutunabilmek için. Çünkü sevmek eylemi, siz şiirin şairinden bile bihaberken damarlarınıza nakşetmiştir de, size çaktırmadan kalbinize girmiştir vesselam…

Biz o şiir kalbinize girmeden çok daha önce oradaydık yazar hanım. Biz sizin gözleriniz için Sarayburnu’ndan minarelerle Haliç’e, oradan da Çin gülleriyle Cezayir menekşelerine yürümüş insanız.

Biz diyorum yazar hanım biz, anlıyor musun?

Sözün özü, o yazı başlık hak ediyor yazar hanım. O yazı her şeyi hak ediyor…