Susuzluğumun dramatize edilmek suretiyle dejenere olmuş varyantıdır:

Yağmur yağıyor!

Ben ki bir kuru, bir çorak toprağım.

Yağmur

yağıyor.

Ben ki;

bir

susamışım.

Bir susamışım..

çağırıyor yağmur.

Bıraksa duvar,

açılsa kapılar..

Yağmur beklemez.

Bekletmeye

gelmez....                                             Gider.

Va hayf!

çeker

gider

Bu susuzluk ne vakit diner?

Çekil kara duvar!

Ol demin

    ardından…

 ruhum

sürünür

    gider..

gürlesin gök çaksın şimşekler

üstüne

duvarların      

duvarların

 vuslata mani hain

duvarların

 üstüne

 üstüne.

  

Leyla!

Baban hayrına bir su ver!

 not: ebi! bu yazılmamış 'şey ' sana gelsin madem!